علائم حرکتی بیماری پارکینسون که همه باید بدانند

علاءم بیماری پارکینسون در افراد متفاوت است. امکان دارد که این بیماری در افرادی دارای طیف بزرگی از علامت های حرکتی از جمله لرزش، سفتی و حرکت های آهسته باشند. در برخی افراد نیز امکان دارد که علامت های غیر حرکتی از جمله تغییرات شناختی، اضطرای و از دست دادن حس بویایی به وجود آید.

این ارتباط با یک پیام رسان شیمیایی به نام دوپامین است که در توانایی مغز برای کنترل حرکت، هماهنگی و پاسخ های احساسی نقش دارد. در بیماری پارکینسون، سلول‌های مغزی که دوپامین تولید می‌کنند، یا کار خود را متوقف می‌کنند یا از بین می‌روند و در نتیجه علائم حرکتی و غیرحرکتی ایجاد می‌شود. تشخیص اینکه کسی که برایتان مهم است به بیماری پارکینسون مبتلا است یا نه، همیشه آسان نیست. بیایید نگاهی دقیق‌تر به علائم بیماری و نشانه‌هایی بیندازیم که نشان می‌دهد فردی باید با پزشک خود وقت ملاقات بگذارد.

علائم حرکتی بیماری پارکینسون چیست؟

علائم حرکتی بیماری پارکینسون باید با تغییراتی در نحوه حرکت فرد همراه باشد. فرد مبتلا به این اختلال ممکن است سفتی و لرزش را تجربه کند. با پیشرفت پارکینسون، ممکن است در راه رفتن و صحبت کردن دچار مشکل شوند. در اینجا برخی از شایع ترین علائم حرکتی بیماری پارکینسون را معرفی می کنیم:

لرزش

دکتر Lynda Nwabuobi، استادیار عصب‌شناسی بالینی در موسسه بیماری‌های ویل کرنل پارکینسون و اختلالات حرکتی، به Health می‌گوید: «علائمی که مردم بیشتر متوجه آن می‌شوند، لرزش است. “لرزش یک لرزش در حال استراحت است، به این معنی که بازوی شما کاملاً ریلکس است، اما سپس می بینید که دست می لرزد.”

این لرزش معمولا از یک طرف بدن شروع می شود، معمولا در دست، پا یا پا. همچنین ممکن است یک لرزش استراحت را در فک، چانه، دهان یا زبان تجربه کنید. با پیشرفت بیماری، فرد ممکن است در طرف دیگر بدن خود نیز دچار لرزش شود.

اگرچه لرزش یکی از علائم بیماری پارکینسون است، اما می تواند ناشی از اختلال دیگری مانند مولتیپل اسکلروزیس باشد. همچنین می تواند ناشی از استرس، فعالیت شدید یا داروهای خاص باشد. به همین دلیل اگر متوجه لرزش شدید (هر علامت دیگری از بیماری پارکینسون)شدید، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید. همچنین می توانید درمان خانگی لرزش دست را امتحان کنید.

سختی

سفتی یکی دیگر از علائم حرکتی اصلی بیماری پارکینسون است و دقیقاً همان چیزی است که به نظر می رسد: سفتی یا سفتی در اندام ها.

در اوایل بیماری، یک فرد مبتلا به پارکینسون ممکن است به اشتباه تصور کند که سفتی او ناشی از آسیب یا آرتریت است، یا صرفاً در حال افزایش سن است. اما سفتی ناشی از پارکینسون شدیدتر از سفتی معمولی ناشی از آرتریت یا پیری است. یک فرد مبتلا به بیماری پارکینسون ممکن است این علامت را فقط در یک طرف بدن خود یا در هر دو متوجه شود. سفتی همچنین می تواند دامنه حرکتی فرد را کاهش دهد که می تواند باعث ایجاد درد در مفاصل و عضله آسیب دیده شود.

برادی کینزی

سومین علامت حرکتی مشخص بیماری پارکینسون برادی‌کینزی به معنای کندی حرکت است. این می تواند بر نحوه راه رفتن، دور زدن و شروع حرکات (مانند ایستادن از روی صندلی) تأثیر بگذارد.

برادی‌کینزی همچنین می‌تواند باعث ایجاد تغییراتی در بیان فرد شود که به آن ماسک صورت نیز می‌گویند.

دکتر نوابوبی می‌گوید: «افراد دارای این علامت معمولاً یک عبارت خالی دارند. “آنها افسرده به نظر می رسند. اما این [به دلیل] از دست دادن حرکات معمولی صورت است که ما به طور طبیعی داریم.”

سایر علائم برادی‌کینزی در پارکینسون عبارتند از:

• مشکل در هماهنگی حرکتی خوب
• اعمال فیزیکی کندتر از حد معمول
• کاهش نرخ پلک زدن
• به هم زدن در حین راه رفتن
• تاب خوردن بازوها کمتر از حد معمول هنگام راه رفتن

تغییرات حالت چهره

وضعیت بدنی ضعیف و ناپایداری معمولا علائم بعدی بیماری پارکینسون هستند. در این مرحله از بیماری، فرد ممکن است در حفظ وضعیت بدنی صاف و متعادل مشکل بیشتری داشته باشد و همچنین ممکن است شروع به افتادن کند. این نشانه بیماری پارکینسون همچنین شامل شانه های گرد، کاهش انحنای قسمت تحتانی کمر و خم شدن بدن یا سر به جلو است.

راه های درمان بیماری پارکینسون چیست؟

متاسفانه هنوز هیچ درمانی برای پارکینسون وجود ندارد. اما خبر خوب این است که داروهای بسیار موثری وجود دارند که به مدیریت علائم بیماری پارکینسون کمک می کنند.

دکتر نوابوبی می‌گوید: «من به مردم می‌گویم: «اگر قرار است به یک بیماری نورودژنراتیو مبتلا شوید، پارکینسون بیماری بدی نیست، زیرا ما داروهای بسیار خوبی برای درمان آن داریم.»

هدف اصلی داروهای پارکینسون کاهش لرزش، سفتی و کندی است.

دکتر نوابوبی توصیه می کند: «اما هیچ یک از این داروها نشان داده نشده است که واقعاً پیشرفت بیماری را کاهش دهد.

او اضافه می کند که با در نظر گرفتن این موضوع، لزوماً لازم نیست که فرد به محض تشخیص، دارو را شروع کند. اگر علائم بیماری پارکینسون خفیف باشد و بر کیفیت زندگی فرد تأثیری نداشته باشد، ممکن است فوراً به دارو نیاز نداشته باشد.

اگر به مرور زمان، داروها مدیریت علائم بیماری پارکینسون را متوقف کنند، جراحی ممکن است به یک گزینه تبدیل شود که شامل تحریک عمقی مغز است که شامل کاشت دستگاهی است که سیگنال های الکتریکی را به مناطقی از مغز که مسئول حرکت هستند، ارسال می کند.

ولی باید در نظر داشت که مصرف داروها و انجام جراحی ها تنها راه درمان و از بین بردن علائم این بیماری نیستند. سبک های زندگی سالم از جمله انجام ورزش های هوازی در روند بهبودی این بیماری کمک زیادی می کند. . دکتر نوابوبی توصیه کرده است که فرد مبتلا به بیماری پارکینسون باید در طول روز 30 دقیقه و 5 روز در هفته را به ورزش اختصاص دهد.

او می‌گوید: «این تنها چیزی است که ما شواهدی داریم که ممکن است پیشرفت بیماری را کند کند. “من می توانم تشخیص دهم که کدام یک از بیماران من ورزش می کنند و کدام یک ورزش نمی کنند. شما می توانید سیالیت را در حرکات آنها ببینید. آنها احساس بهتری دارند و بهتر به نظر می رسند.”

نکات مهم در مورد بیماری پارکینسون

این بیماری نوعی اختلال حرکتی محسوب میشود،این بیماری بر اثر آسیب سلول های تولید کننده دوپامین به وجود می آید، پارکینسون چیزی بیش از لرزش است، معمولا با افسردگی همراه است، مبارزات جسمانی میتواند برای بهبودی این بیماری موثر باشند.